117. Alles waar 'te' voor staat is...

Onderhoudende film, 'Behind the Candelabra'. Een mooi kijkje in het even tragische als uitbundige leven van de megalomane showpianist Liberace, the King of Kitch. Fantastische rollen van Michael Douglas, Matt Damon en Rob Lowe, die zich tijdens de opnames enorm geamuseerd moeten hebben. Dat straalt er tenminste aan alle kanten vanaf. En ook de exorbitante verzameling glitter en glamour in en om Huize Liberace is een (zij het vrij pijnlijke) lust voor het oog. Maar geheel in lijn met al dat uiterlijke vertoon blijft de film nogal aan de oppervlakte. Na afloop blijft er eigenlijk niet veel hangen. Behalve dan de door Douglas zo heerlijk vet uitgesproken oneliner "Too much of a good thing is wonderful". Want die stemt onmiddellijk tot nadenken. Huh? Is dat wel zo? Hebben wij dan niet met de paplepel ingegoten gekregen, dat alles waar 'te' voor staat juist slecht voor ons is? (behalve...) Ja, dat hebben we. En het klopt nog altijd als een zwerende vinger. Luister maar eens naar al die arme zielepoten die daar inmiddels door schade en schande achter zijn gekomen. Het is allemaal te lang, te laat, te ver en vooral te veel:     

Te lang...

Townes Van Zandt is te lang weggeweest (Gone too long) en James McMurtry heeft te lang in de woestijn rondgehangen: Too long in the wasteland. Voor Lucinda Williams duren de nachten te lang (The night's too long) en Yo La Tengo heeft te lang voor joker gelopen (I was the fool beside you for too long). Otis Redding was te lang van het padje (I've been loving you too long), iets waar Martha Reeves het als ervaringsdeskundige helemaal mee eens is: You've been in love too long.

Te laat...

Hoe iemand zich ook haast, vaak is het gewoon te laat. Richard Thompson had zijn hengels al klaarstaan, maar helaas: Too late to come fishing. Ook Little Walter vist helaas achter het net: Too late. Derek & The Dominos (It's too late), Laurel Aitkin (It's too late) en Ted Taylor zagen de bus net voor hun neus wegrijden: It's too late. Gatemouth Brown geeft heel kinderachtig zijn baby de schuld: Too late baby. Alton Ellis kan nu niet meer terug (Too late to turn back) en Graham Parker kwam dus gewoon te laat opdagen: Turned up too late. Geen medelijden mee.

Te ver...
Komen we bij de categorie lui. Faithless, bijvoorbeeld, zet geen stap te ver (One step too far) en ook voor de Soulsavers is het nu wel mooi geweest: Gone too far. Neil Young (Too far gone) en Emmylou Harris zijn al te ver heen (Too far gone), net als de Screaming Trees: Too far away. De enige positivo in dit gezelschap is Tim Hardin. Die hoor je niet klagen: Never too far. Dus eigenlijk hoort hij niet in dit gezelschap thuis. Maar omdat dit mijn blog is, mag hij voor deze ene keer blijven.

...en te veel

Te veel liefde is niet goed voor een mens, vindt Steve Earle: I love you too much. Mark Lanegan houdt er niet van, als zijn vriendin zich zo uitslooft (She done too much) en voor PJ Harvey is een keer al te veel: One time too many. Dan het onderwerp seks. Zelfs dat kan soms te veel zijn. Bijvoorbeeld voor de Drive-By Truckers (Too much sex , too little jesus) en het brave duo Timbuk3: Too much sex, not enough affection. John Mellencamp heeft te veel aan zijn hoofd: Too much to think about. Bill Callahan ziet er te veel vliegen (Too many birds) en Brenda Lee stromen: Too many rivers. Allen Toussaint legt de lat iets te hoog (Am I expecting too much), Captain Beefheart heeft te veel tijd over (Too much time) en Commander Cody weet niet van ophouden: Too much fun. Voor J.J. Cale (RIP) is het helaas allemaal wat te veel geworden: Too much for me.

Maar je kunt natuurlijk ook gewoon te bang zijn.

Zoals die watjes van de Black Keys. Zijn dat nou echte mannen?

(Voor wie dit filmpje niet direct kan zien, klik hier

 

116. Wie ziet ze nou eigenlijk vliegen?

Je hoort ze niet en je ziet ze niet, maar ze zijn er wel degelijk! Want het was pas nog uitgebreid op het NOS Journaal en dan is het natuurlijk 100% echt waar. Anders kwam het ook niet op het NOS Journaal. Toch? En wat is er dan echt waar? Nou, dat het hier dus werkelijk stikt van de drones. Er zijn er meer dan alle mussen, mezen en merels bij elkaar. En gevààrlijk dat ze zijn. Want stel, dat zo'n ding onbestuurbaar wordt en geluidloos je huis binnenvliegt? Of als Al Qaida er opeens een paar te pakken krijgt? Of als criminelen er een Ddos attack op loslaten? Of als (laten we dit cliché maar eens omdraaien) de buurvrouw er een webcam aan vastmaakt om binnen te gluren wanneer de naaste buurheer des huizes onder de douche staat? Want niet alleen politie en leger hebben overal drones in de lucht hangen, ook steeds meer muzikanten en andere particulieren doen het met een drone. Je kunt ze namelijk gewoon kopen in een drones shop. Voor zo'n 300 euro kun je er al één op de nietsvermoedende medemens loslaten. Ze vliegen dan ook letterlijk de winkel uit. Zó leuk!

Een drone hebben maakt bijzondere emoties los. Alison Krauss en Gillian Welch stellen zich voor hoe het is om zelf een drone te worden (I'll fly away) en ook Death in Vegas lijkt het heerlijk om er een te zijn: Flying. De Buffalo Springfield heeft op Marktplaats een tweedehandsje gekocht, maar denkt wel dat-ie het nog doet: Expecting to fly. Voor de drone van Elbow is het goed vliegweer (Weather to fly) en die van Marvin Gaye gaat naar grote hoogten: Flyin' high.

Maar een drone is natuurlijk geen duif die weer terug op til komt om te eten. Dat maakt menig onervaren dronebezitter behoorlijk onzeker. John Martyn roept het zijn drone na als hij hem loslaat (Fly on home) en Pete Murray zou voor alle zekerheid het liefst meevliegen: Fly with you. Steve Miller hoopt dat zijn drone beter vliegt dan een dodo: Fly like an eagle. Lou Reed vindt het mooi om die van hem richting zon te zien vliegen (Fly into the sun), maar Frank Sinatra wil op zijn drone juist naar de maan: Fly me to the moon.

Townes van Zandt begrijpt heel goed waarom een drone een drone wil zijn: To live is to fly.Willy Mason heeft in de dronewinkel een jong droontje gekocht (Still a fly) en ook de drone van Tim Buckley is nog maar een jonkie: Buzzin' fly. Die van Paul Weller is rijp om het dronenest te verlaten: Fly little bird. Donald Fagen heeft een drone met nachtkijkers: The nightfly.

Ook Amy Winehouse had haar eigen drone. Ze kon er prachtig over zingen.

Jammer dat ze haar drone toch nog achterna gevlogen is.

Kun je dit niet direct zien? Klik dan hier