'Leuk'. Wat is dat toch een nikswoord. Net zoiets als 'gezellig'. Of als 'passie'. En net zo vaag en ondefinieerbaar als wanneer iemand op een feestje tegen je zegt: "Haal voor mij maar eens iets lekkers". Dat is hetzelfde als bij de bakker vragen: "Mag ik een brood?" Of in de dierenwinkel: "Meneer, kan ik een dier van u kopen?" Als bakker of meneer van de dierenwinkel kun je daar niets mee. Maar we dwalen af. Want het ging om: Wat is nou precies leuk? En vindt iedereen dat dan ook leuk? Is Guido Weyers bijvoorbeeld leuk? Of Tineke Schouten? Er zijn mensen die hen heel erg leuk vinden. Dus niet sterk of scherp of raak (daar hebben ze wel weer gelijk in, eigenlijk), maar gewoon heel erg leuk. Er zijn ook mensen die Toren C of Erik van Muiswinkel of Theo Maassen niet zo heel erg leuk vinden. En ook niet sterk of scherp of raak (daar hebben dan weer geen gelijk in, eigenlijk). Ja, zo gaan die dingen en er is helaas niets aan te doen. Dus het is nu wel mooi geweest. Ik hou erover op. Dit is trouwens alweer de 80ste pagina van deze blog. Maar of dat nou zo leuk is? Nou, zelf vind ik het toevallig wel leuk.Wie dat ook vindt, mag het hieronder best even laten weten. Uit mijn digitale muziekcollectie regent het intussen al complimenten, hoewel... niet van iedereen:
The Black Keys zien er de lol niet van in (No fun), net zo min als Linton Kwesi Johnson: It noh funny. Ook James Hunter kan er niet om lachen (It ain't funny) en Ryan Adams doet maar alsof: Pretending's fun. Voor Commander Cody is het simpelweg te leuk allemaal: Too much fun. En The Cramps voelen zich toch een beetje beetgenomen: Don't get funny with me.
Gelukkig hebben we nu de zeurpieten wel gehad, want Robert Palmer lacht zich altijd een bult: How much fun en ook Sly Stone vindt het heel grappig: Fun. John Barry heeft er zelfs de hele stad mee aan het lachen gekregen: Fun city. The Birthday Party heeft er een lollige stijlfiguur in ontdekt: Figure of fun. En de altijd buitengewoon serieuze Ray Charles kan er zelfs enigszins om glimlachen en gaat dan weer over tot de orde van de dag: Funny but I still love you.
Jimmie Vaughan gaat er zo in op dat hij de tijd helemaal vergeet (Funny how time slips away) en Van Morrison krijgt er een vrolijk gezicht van (wat je bij hem niet zo vaak ziet): Funny face. Billie Holiday vindt sommige dingen heel leuk omschreven: He's funny that way. Cat Power ziet er de pure humor wel van in (Good clean fun) en ook Jonathan Richman leest deze blog wel eens, maar niet omdat hij er ook maar iets van opsteekt: Just for fun.
Voor de Beach Boys is deze blog gelukkig een en al plezier:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten