Los Lobos is een van mijn favoriete bands. Geen show, geen onzin, geen opsmuk, maar muziek en nog eens muziek. Simpelweg prachtig en bevlogen spelen. De bescheiden motor, de schakel, de stofzuiger, de Willy van de Kerkhof van dit hechte gezelschap heet Louie Pérez. In de in ieder opzicht fantastische live-dvd "Live at the Fillmore" (2004) van Los Lobos zag ik hem tussen David Hidalgo en Cesar Rosas voluit tekeer gaan op de jarana en dacht: "Niks routine of sleet of ongeïnspireerd nummertjes afdraaien. Maar na zo veel jaar spelen nog altijd helemaal opgaan in je muziek. Zo hoort het". Dus vandaag een lofzang op de grote kleine man achter en van Los Lobos.
Om te beginnen... wat ik op die Fillmore-dvd bijvoorbeeld zag, was dit (met onze held, die zijn jarana beplakt heeft met de namen van zijn dierbaren):
En dan nu de feiten. Louie Pérez (1953) is een van de oprichters van Los Lobos en met David Hidalgo (ook van Los Lobos) vormt hij de Latin Playboys. Ze kennen elkaar al sinds de middelbare school. Samen schrijven ze ook de meeste nummers van beide bands. Hij begon bij Los Lobos op de jarana (een kleine Mexicaanse gitaar) en was ook zanger. Toen de band meer richting Norteno en rock ging, kroop hij net zo makkelijk achter het drumstel, om een paar jaar later weer even makkelijk op (vooral slag)gitaar over te stappen. Allemaal in dienst van het muzikale collectief.
Als Latin Playboy maakte Louie Pérez drie prachtige cd's:
 |
Gelijknamig (1994) Dose (1999) The Long Goodbye (2010)
|
Latin Playboys - Forever night shady Mary
Dose - Lemon 'n ice
The Long Goodbye - What good is love
Met Los Lobos maakte hij er wat meer (al even prachtig):
How Will the Wolf Survive? (1984) - Will the wolf survive
By the Light of the Moon (1987) - Shakin' shakin' shakes
La Pistola y el Corazon (1988) - La pistola y el corazon
The Neighborhood (1990) - Angel dance
Kiko (1992) - Kiko and the lavender moon
Papa's Dream (1995) - La mananite alegre
Colossal Head (1996) - Mas y mas
This Time (1999) - This time
Good Morning Aztlán (2002) - Good morning, Aztlan
The Ride (2000) - Chains of love
Live at the Fillmore (2005) - Done gone blue
Live at the Fillmore (2005) - Done gone blue
Acoustic en vivo (2005) - Colas
The Town and the City (2006) - The valley
Los Lobos goes Disney (2009) - Not in Nottingham
Tin Can Trust (2010) - Yo canto
En zo klinkt hij live in zijn eentje (mooi hè?):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten