maandag 8 april 2013

75. Muziek als tweede natuur



Het is maar vreemd gesteld met de natuur om ons heen. Het ene moment vriest alles aan elkaar en voor je het weet is het allemaal weer ontdooid. En met de menselijke natuur is het van hetzelfde laken een pak. Het ene moment is er nog sprake van vuur en vlam en voor je het weet slaat de kou je om het hart. Want Moeder Natuur is wreed en meedogenloos. Voor dier en plant, maar ook voor ons, arme mensen. Zeker als ze hand in hand door het leven gaat met Vadertje Tijd. Dan is er geen ontkomen meer aan. Om het nog eens extra ingewikkeld te maken hebben we bovendien regelmatig last van onze tweede natuur. Als die de kop opsteekt, gebeurt er iets dat je niet meer in de hand hebt. Dat gaat helemaal vanzelf. Luister maar eens wat voor nieuwe inzichten dat oplevert. 

John Coltrane (Nature boy), Ike Quebec (Nature boy) en Johnny Hartman (Nature boy) zijn van die typische, ruige natuurjongens. De Beatles zingen enthousiast dat ze echte nazaten van Moeder Natuur zijn: Mother nature's sonSharon Jones (Natural born lover) en Stevie Ray Vaughan (Natural born lover) zijn ook fanatieke natuurliefhebbers.

Teresa Cristina houdt erg van de natuurlijke liefde (Amor à natureza) en dat vinden de Doobie Brothers iets heel natuurlijks: (Natural thing). Volgens Loudon Wainwright gaat dit tot een natuurramp leiden (Natural disaster), maar Aretha Franklin snapt het best, want zij is nu eenmaal een Natural woman. Neil Young is dan ook dol op haar puur natuurlijke schoonheid: Natural beauty.

Voor Bob Marley is de natuur een groot mysterie (Natural mystic) en Ryan Adams ziet de natuur als een geest: Natural ghost. Nick Cave vindt de natuur echt sùper: Supernaturally. Bill Callahan takelt al wat af, maar dat is volgens hem best wel natuurlijk: Natural decline. Miles Davis denkt dat de natuur ook haar menselijke kanten heeft: Human nature.

Donald Fagen en Walter Becker zijn anti-natuur,
maar dat durven ze alleen als ze met z'n tweeën zijn:





Geen opmerkingen:

Een reactie posten