Howard Roberts (1929 - 1992) maakte onder eigen naam zestien platen, begeleidde tig anderen, schreef een column over jazz en ontwikkelde (gitaar)lesprogramma's. Hij was vooral een fenomenale jazzgitarist, maar begaf zich ook op andere muzikale paden. Zo is hij als studiomuzikant te horen op platen van Frank Sinatra, Elvis Presley, Ray Charles, Sammy Davis Jr., de Beach Boys, Merle Travis, Nat King Cole, Little Richard, Ella Fitzgerald, Sonny and Cher, the Jackson Five, Ricky Nelson en the Supremes.
Op zijn hoogtepunt ging het om zo'n 900 (!) studio-opnamen per jaar. Dus veelgevraagd kun je hem wel noemen. Ook werkte hij mee aan de soundtracks van series en films als The Twilight Zone, Beverly Hillbillies, Bonanza, Mission Impossible, Batman, Lost in space en The odd couple. Verder zijn er twee Gibson gitaarmodellen naar hem vernoemd: the Howard Roberts Custom and the Howard Roberts Fusion III. Doe 'm dat maar eens na.
Maar ik moet eerlijk zeggen... Ook al was Howard Roberts gitaartechnisch altijd een verrassing, ik vind hem eigenlijk alleen als jazzmuzikant zeer de moeite waard. Voor de rest hoef je me niet wakker te maken. Nieuwsgierig geworden? Een jaar of tien geleden zijn acht van zijn elpees uit de jaren 1963 - 1967 opnieuw uitgebracht op 4 cd's. Een must voor iedere jazz- c.q. gitaarliefhebber:
 |
| Something's cookin' & Goodies (1964) Jaunty jolly & Guilty (1967) Colour him funky & H R is a real dirty guitar player (1963) Whatever's fair & All-time great instrumental hits (1966) |
En wil je alvast eens even horen, wat hij zoal in huis had? Kijk zelf maar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten