Opvallend is dat veel van de meisjes in de meisjesgroepen twee, drie of zelfs vier zingende zusjes waren. Dat hadden ze afgekeken van The Andrew Sisters (Jing-a-ling), die in de jaren 40 de ene hit na de andere scoorden. Zo waren The McGuire Sisters (Sugartime) drie echte zussen, net als de Fontane Sisters, die eigenlijk Rosse heetten (Seventeen). Verder waren er The DeCastro Sisters (Boom Boom Boomerang), het meisjesduo The Kirby Sisters (Red Velvet) en de vier Lennon Sisters (Swinging on a star). The Bonnie Sisters waren geen echte zusjes, maar ziekenhuiszusters. Misschien dat ze daarom niets van huilebalken moesten hebben: Cry baby. The Miller Sisters waren twee schoonzusjes en met hen viel niet te spotten: Someday you will pay.
Dan hadden we natuurlijk nog de afro-american meisjesgroepen (want verschil moest er zijn), die niet uit zingende zusjes bestonden. Ze hadden dan ook iets leukere namen, zoals The Teen Queens (Eddie My Love), The Bobbettes (Mr. Lee), The Chantels (Maybe) en The Shirelles (Tonight's the Night). Begin jaren 60 kregen ze versterking van The Blossoms (Things are changing) en The Dixie Cups (I'm gonna get you yet).
Wat rest zijn de meisjesgroepen met meisjes, die geen zusjes en niet Afro-American waren. Zoals The Murmaids (Popsicles and icicles), The Shangri-Las (The boy), The Heart Beats (Little latin lupe lu), The Chordettes (Lollipop) en The Angels (My boyfriend's back). Hekkensluiter vandaag is Marcie & The Cookies. Een beetje vreemde eend in de bijt, want helemaal uit Australië. Maar zeg nou zelf... ze zijn (nou ja, waren toen) toch om op te eten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten