Ik weet het nog goed. Als de dag van gisteren. Het was ergens eind november en er scheen een flauw zonnetje. Plotseling werd ik geboren. Opeens was ik er. Van niets zo maar iets geworden. Ik heb geen centje pijn gehad. Het was zo gepiept. En heerlijk kalm en relaxed lag ik erbij. Fijn, dacht ik, missie geslaagd. Niks meer aan doen. Maar toen begon het gedonder. Luiertjes, rompertjes, gebreide sokjes, borstrokjes, hemdjes, broekjes, truitjes, mutsjes... Nog maar net op aarde en ze deden me meteen al van alles aan. Ik werd ingepakt in dikke lagen katoen en wol. Alsof ze iets wilden verbergen. Geheel aan het oog wilden onttrekken. Iets dat niemand mocht zien. Die nacht kon ik nauwelijks slapen. Want ze deden ook nog warme dekentjes over me heen. Jaren later begreep ik het pas. Het kwam door als de dood voor bloot. Maar toen was het al te laat. Ik was er gewend aan geraakt om meestal kleren aan te doen. Ook als dat niet direct nodig was. Hoe zouden ze in muzikantenland met deze ernstige problematiek omgaan? Zouden ze daar wel tegen een blootje kunnen? Laten we eens een rondje langs de velden doen.
Dan blijkt dat ze er zelfs heel goed tegen kunnen. John Mellencamp bijvoorbeeld vindt het ronduit heerlijk om in zijn blootje te dansen: Dance naked. Bonnie Prince Billy voelt zich heel wat in zijn blote niks: Naked lion. En Van Morrison doet niets liever dan zonder kleren door het donkere woud lopen:: Naked in the jungle.
Cat Power heeft niets te verbergen, voor niemand (Nude as the news) en Skip Spence doet zijn kleren uit waar en wanneer hij dat zelf wil: Naked if I want to. De Red Hot Chili Peppers houden wel van een verfrissend buitje op de blote huid (Naked in the rain), terwijl de Queens of the Stone Age meer voelen voor een blote combinatie: Skin on skin.
Michael Chapman slaat behoorlijk op tilt als hij dames zonder kleren ontwaart (Naked ladies and electric ragtime) en voor Paul Westerberg zijn blote dames zuiver zilver: Silver naked ladies. The Cramps zien iets bloots, hoepla, naar beneden vallen: Naked girl falling down the stair. En de Drive By Truckers doen heel ingewikkeld over bloot enzo: Dead, drunk and naked.
Jeff Buckley vindt het gewoon leuk om naar iets bloots te kijken: Your flesh is so nice. Ook P.J. Harvey kijkt haar ogen uit. Nog nooit zoiets moois gezien: My naked cousin. Voor David Gray is bloot gewoon bloot: Flesh. En ook Sly Stone is er vrij laconiek over. Het is niet meer dan de Skin I'm in.
Radiohead gaat nu het nummer Nude open en bloot voor ons spelen. Live.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten