39. Elke zondag denk ik aan maandag

Saaie dag hè, zo'n zondag? Weer véél te lang uitslapen... Weer een véél te uitgebreide brunch... Weer verplicht op familiebezoek... Weer véél te veel prosecco... En weer bijna Studio Sport... Met weer Tom Egbers! Maar hou vol. Nog even doorbijten. Want  morgen is het vanzelf weer maandag. Lekker vroeg uit de veren. Knus in de file staan. Gezellig op weg naar klant of baas. Vrolijk lunchen met de collega's. En eind van de middag moe en chagrijnig naar huis. Heerlijk. We hebben er zin an. En wij zijn de enigen niet. In mijn digitale platencollectie buitelen de liefhebbers van de onvolprezen maandag over elkaar heen. De een bezingt of bespeelt de lof op deze geweldige dag nog luider dan de ander.

Hoewel... the Mamas & the Papas kijken wel erg naar die fijne maandag uit ("Monday Monday"), maar dat valt allemaal toch een beetje tegen. Ryan Adams wordt er ook al niet echt blij van ("Come Monday") en Ry Cooder maakt On a monday soms dingen mee die hij liever niet zou meemaken. Dat geldt trouwens ook voor de hoofdpersoon in Fela Kuti's Monday morning in Lagos.

John Prine ziet de bui al hangen: "O jee, morgen is het Long monday!" David Crosby springt juist een gat in de lucht, als hij die bewuste ochtend wakker wordt: Is it really monday?

 

Michael Chapman is 's avond blij dat het er weer op zit ("Goodbye to monday night") en The Unthanks raken niet uitgezongen over wat er toch allemaal aan de hand is: On a monday morning. Gigi Gryce bekijkt de maandag lekker loom van de zondagse kant: Monday through sunday.

Andrew Hill ziet het zwart in voor morgen ("Black monday"). Ike Quebec ("Blue monday"), Smiley Lewis ("Blue monday") en twee jaar later Fats Domino ("Blue monday") maken er liever iets blauws van.     

Maar omdat het vandaag nog gewoon keihard zondag is, sluit ik deze blog af met een passend zondagswerkje. Stemmig en ingetogen. Laten we zeggen: "Extra smaakvol bij al die prosecco":