63. Loopt u even mee?

We lopen wat af in ons leven. Dat begint 's ochtends meteen al bij het uit bed komen. Voor je het weet heb je er weer een paar meter opzitten. En dan moet het echte werk nog beginnen. Naar de kroeg, naar de dokter, naar de maan, naar de duivel, in het honderd... je hebt zelfs mensen die alles laten lopen. Die doen dat vaak nog op zeer hoge leeftijd. Bovendien storten veel soortgenoten zich geheel vrijwillig op allerlei loopvarianten, zoals daar zijn wandelen, trimmen, joggen, rennen of gewoon er stevig de pas in zetten. Zogeheten Nordic Walkers proberen parmantig wandelend met twee stokken lelijke gaatjes in mooie bospaden te prikken. Soms loopt het natuurlijk ook van binnen niet helemaal lekker. En als iemand (vaak in uniform) vriendelijk maar dwingend aan je vraagt "Loopt u even mee?", ben je waarschijnlijk een aardig stukje van de weg geraakt. Hoe vaak zouden ze dat in muziekland te horen krijgen? Daar komen we gauw genoeg achter. Zo maar een greep uit de 256 antwoorden...

Er zijn zeker vijf muzikanten die het vriendelijke verzoek hebben gekregen om even mee te lopen. Dat zijn om te beginnen Baby Face Leroy (Take a little walk with me), Otis Spann (Take a little walk with me) en Muddy Waters: Take a walk with me. Maar ook Neil Young (Walk with me) en Mark Lanegan (Come walk with me) moesten eraan geloven.

Maar de meesten bleven toch buiten schot. Paul Weller zette het meteen op een lopen: Why Walk When You Can Run. Little Willie John paste een andere tactiek toe (Walk slow) en Lou Reed nam enig risico (Walk on the wild side), maar met succes. Jimmy Rogers sloeg het aanbod beleefd af (Walking By Myself) en James McMurtry ontsnapt door tussen de druppels door te lopen: Walk between the raindrops.

Dan Auerbach houdt niet zo van bos en hei, maar wandelt het liefst gewoon over straat: Street walkin'. Fairport Convention vindt alleen af en toe een klein stukje wandelen leuk: Walk Awhile in tegenstelling tot Willy Mason die niet van ophouden weet: Gotta keep walking. James Hunter wandelt er gewoon van tussen, als dat van pas komt: I'll walk away. En voor Mark Kozelek moet je oppassen: Walk all over you.

In de jazz wordt al net zo stevig doorgewandeld. Bijvoorbeeld door Leroy Vinegar: Walk on. En ook Miles Davis hield van de paden op, de lanen in: Walkin'. Sonny Clark zag opeens een vreemde gedaante binnenwandelen (Love walked in) en Manu Katché vindt wandelen echt helemaal snoezig: Lovely walk. Art Pepper heeft zojuist nieuwe wandelschoenen aangeschaft en is daar heel trots op: Walkin' shoes.

Het ultieme liefdeslooplied is van Los Lobos: 

 I'll walk alone (if I can't walk with you)