46. Een intiem kijkje in de muzikale keuken...

Ook zo dol op kokkerellen? Nou ik niet. Kokkerellen is een vreselijk woord. Het klinkt niet alleen onappetijtelijk, maar het heeft ook een weinig smakelijke betekenis: "allerlei kookseltjes maken". Daar kun je toch niet serieus mee uitpakken? Neem nou een dag als vandaag. Een echte zondag. Dus naar hartelust wandelen, lekker koopshoppen, uitputtend op bezoek in de bejaardendump, enthousiast trappen en slaan op en rond de velden, noem maar op. En dan doe je tegen de avond moe maar voldaan de voordeur open, hongerig na al die fantastische belevenissen, en wat zie je... er is gekokkereld, want er staan allerlei kookseltjes op tafel. Terwijl je de hele terugweg naar huis nog zó gehoopt had op een bord volgeladen met frites en kroketten. Nou ja! Ook in mijn digitale platenkast is kokkerellen uit den boze. Daar wordt de keuken gebruikt voor het echte werk. Luid zingend en dansend doet men er aan snijden, kneden en roeren, aan bakken en braden, aan koken, stoven, sudderen en pocheren. En iedereen mag meekijken...

The Doors maken soul food in hun Soul kitchen en Lightnin' Hopkins heeft een Hans & Grietje-keuken, dus dat is oppassen: Candy Kitchen. MSMW doet er van alles (All around the kitchen), Otis Taylor heeft geknoeid (Kitchen towel) en zowel Robert Johnson (Come on in my kitchen) als Steve Miller (Come on in my kitchen) proberen onschuldige voorbijgangsters hun keuken in te lokken.

Dan het eigenlijke kookgebeuren. De Thievery Corporation vindt het hoorbaar leuk (Cookin') en ook Clifford Brown heeft er oprecht plezier in: Cookin'. Don Wilkerson kan het niet alleen af en heeft wel wat hulp nodig: Cookin' with Clarence. Horace Silver doet het op zijn zondags (Cookin' at the continental) en alleen Robert Cray doet een beetje moeilijk. Hij wil niet met z'n allen in hetzelfde potje roeren: Too many cooks.

Klaar? Aanvalluh! Kate & Anna McGarrigle bereiden niet alleen een mooie maaltijd, maar eten hun bordje ook helemaal leeg: I eat dinner. Loudon Wainwright stimuleert zijn nieuwe vriendin hartstochtelijk er iets van te maken (Cook that dinner, Dora) en wil er ook iets bij te drinken hebben, als het eenmaal zo ver is: Wine with dinner. Branford Marsalis eet met smaak en verzorgt tevens zijn eigen achtergrond muziek: Dinner for one please, James.

Nick Cave doet er in zijn bescheiden kitchinette

en samen met Grinderman nog een schepje bovenop: