Het is niet eerlijk. Zo'n bijzondere stem, zulke mooie nummers en dan hebben anderen er meer succes mee... Eigenlijk was Tim Hardin in menig opzicht een typisch geval van pech. Hij werd ontslagen bij de marine en vervolgens weggestuurd van de toneelacademie. Dus wat doe je dan? Dan word je gewoon zanger in Greenwich Village. Zo gezegd, zo gedaan. En jawel, in 1964 leidde dat tot een platencontract bij Columbia. Maar helaas... de opnamen mislukten en Tim stond weer op straat.
Een paar jaar later ging het eindelijk beter. In 1966 kwam zijn eerste album uit: Tim Hardin 1. Het bevatte twee prachtnummers waarmee niet hijzelf, maar anderen beroemd zouden worden: Reason to Believe en How Can We Hang On To A Dream. Hetzelfde gebeurde met If I Were A Carpenter van Tim Hardin 2 (1967). Hij stond er nog wel mee op Woodstock en de doorbraak zat er eindelijk aan te komen, maar dat kon zijn persoonlijke tij niet keren. Tim Hardin was inmiddels zwaar verslaafd geraakt aan heroïne en hopeloos verloren. De platen die nog verschenen haalden zijn eerdere niveau niet meer. En hij overleed in 1980 aan een overdosis, zonder uit zijn opmerkelijke talent te halen wat erin zat. Want behalve de drie hierboven genoemde hits had Tim Hardin in zijn goede tijd nog heel wat meer in huis. Dat kun je bijvoorbeeld horen op:
How can we hang on to a dream (1994)
Leuk om tenminste kennis van te nemen
is de onlangs uitgebrachte tribute-cd "Reason to believe".
is de onlangs uitgebrachte tribute-cd "Reason to believe".
Ik denk dat Tim Hardin zich in een aantal gevallen in zijn graf zou omdraaien en
dan nog eens, maar er zitten wel een paar geslaagde covers bij, zoals:
How can we hang on to a dream - Alela Diane
How can we hang on to a dream - Tim Hardin
Red Balloon - Mark Lanegan
Red Ballon - Tim Hardin
Lenny's tune - Hannah Peel (maar ook bekend van Nico)
Lenny's tune - Tim Hardin
En zoals altijd sluiten we af met iets levends, ook al hij er niet meer:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten