maandag 25 maart 2013

61. Het is de wind, de wind, mijn lieve kind

Je ziet 'm niet. Maar je hoort 'm wel en je voelt 'm ook... Het is het onzichtbare natuurverschijnsel dat wij net als de Duitsers en de Engelsen "wind" noemen. Wind is er in alle soorten en maten. Je hebt harde wind, zachte wind, rukwind, dwarrelwind, tegenwind en verder boeiende varianten als storm, orkaan, tornado of lentebriesje. Nou ja, daarmee vertel ik niets nieuws natuurlijk. Je hebt ook winderigheid. Dat is een apart soort wind, waar vaak een luchtje aan zit. Sommige, veelal wat oudere, mensen laten zo'n apart soort wind vaak beetje bij beetje aan het lichaam ontsnappen. Dat gaat dan regelmatig gepaard met een kort, piepend plofgeluid. Heel ontroerend. En dat er ook in maart een gure, schrale, snijdende oostenwind kan staan, daarvan is vandaag en de afgelopen dagen het overtuigende bewijs geleverd. Zouden ze daar in mijn digitale platenkast ook iets van merken?

Ja, toch wel. Voor Sandy Denny (Winter winds) en Black Prairie voelt het echt als een heel ander jaargetijde: Winter windMoby Grape is er ook niet bijster over te spreken Bitter wind, maar Billie Holiday is nog duidelijker: Ill wind. Billy Cobham voelde hem ijskoud van opzij komen Crosswind. Cat Power had niet gedacht dat het zo erg was: Wild is the wind.

Leslie Feist had enorme wind tegen (Caught a long wind) en ook Nico kreeg de wind behoorlijk van voren: Facing the wind. De Headless Heroes fietsten de verkeerde kant op (The North Wind Blew South), terwijl Van Morrison de kille situatie heel poëtisch vergeleek met een Cold wind in August. Maar ook windsmaken verschillen: Jimmy Rogers (Blow wind blow) kan er niet genoeg van krijgen.
 
Neil Young dacht al gauw aan windkracht 4 (Four strong winds) en de heren van America zaten in een koude windvlaag: Wind wave. Paul Westerberg zag genoeg aanleiding om er vandoor te gaan: Runaway wind. J.J. Cale zit er allemaal niet zo mee (Anyway the wind blows) en ook voor Red Garland was het eigenlijk maar slap gedoe: Soft winds.

                    Leo Kottke blijft zich verbazen over zoveel schraal en guur natuurgeweld:

Kun je dit filmpje niet direct openen, klik dan hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten